Antoinette is 7 jaar als ze haar klasgenootje Lucienne ontzettend hoort stotteren tijdens het hardop voorlezen in
de klas. Ze voelt mee met dit meisje, ze ziet haar worstelen. En dat voor een volle klas. De helper in Antoinette roert
zich en ’s avonds vraagt ze aan haar moeder wat een logopedist eigenlijk is. Het zaadje is geplant.
Dit zaadje groeit uit tot een stevig gewortelde logopediepraktijk. Inmiddels staat ze al 32 jaar aan het roer van haar
eigen praktijk, de laatste 18 jaar op de Dijkgravenlaan in Leiderdorp. Bij binnenkomst opent er een gesprek over
zeezeilen met een schip van 37 voet, the White Cliffs of Dover en het marifoonexamen. De toon is gezet, hier staat
een vrouw met vele interessante lagen!
Logopedie roept vaak het beeld op van een kind als klasgenootje Lucienne, wat baat heeft bij stottertherapie.
Antoinette legt uit dat logopedie over zoveel meer gaat, en dat zij juist ook veel volwassenen in haar praktijk heeft.
Zo werkt ze met mensen die geleidelijk of plotseling zwaar slechthorend zijn geworden en leert ze hen strategieën
om beter te communiceren. Door bijvoorbeeld meer naar de mond in plaats van de ogen van de gesprekspartner te
kijken. Zo kun je zien hoe klanken worden gevormd.
Eén van haar specialismen is therapie voor mensen met een CI. Dit is een cochleair implantaat, waarmee zwaar
slechthorende mensen weer geluiden kunnen horen en spraak kunnen verstaan. Dit geluid klinkt echter heel
vervormd, Antoinette leert ze hiermee om te gaan en weer te communiceren met hun nieuwe gehoor.
Terwijl we het hebben over stem, spraak, taal en gehoor – de vier aspecten van haar werk – ligt Hjälte (spreek uit als
Jelte) onder het bureau. Hjälte is een Flatcoated Retriever, met de liefste hondenogen die je kunt bedenken. En hij ligt
daar niet omdat de uitlaatservice vandaag niet kon, hij is onderdeel van het team.
Hjälte is door Antoinette getraind om ingezet te worden bij de therapie, daar waar het toegevoegde waarde heeft en
de client er voor open staat. Hij spiegelt gedrag, oordeelt niet en bovenal: hij maakt makkelijk contact, daar waar dat
via taal lastiger kan zijn.
Zo gaat dat bijvoorbeeld bij Eliza. Ze is 3 jaar en komt bij Antoinette in de praktijk, omdat ze nog niet spreekt. In
overleg is Hjälte er ook bij, in alle rust snuffelt en kijkt hij wat rond. Eliza en Hjälte maken meteen contact, zoals dat
tussen dier en mens kan gaan. Op gevoel, op vertrouwen. Ook op ooghoogte trouwens, ze zijn bijna even groot 🙂
Ze opent zich voor de hond en als haar gevraagd wordt of ze Hjälte wil aaien, knikt ze. “Aai hem maar”, moedigt
Antoinette haar aan. Ze strekt haar handje uit en aait hem voorzichtig over zijn zachte vacht. Tegelijkertijd gebeurt er
iets heel moois: uit haar mond klinkt een zacht “aai, aai”. Het meisje wat niet spreekt… zegt door de connectie met
de hond nu al een woordje. Antoinette bouwt dit in de volgende sessies steeds verder uit, steeds weer in
samenwerking met Hjälte.
Zo’n meisje zien ontwikkelen, dat geeft Antoinette enorm veel voldoening. Net als het jongetje dat schreeuwend
binnenkomt, en eigenlijk niet anders kan dan schreeuwen. Hij gaat uiteindelijk weg met volzinnen. En ook als de
ontwikkelstapjes wat kleiner zijn, kijkt Antoinette (door kinderen ook wel de ‘praatjuf’ genoemd) er vanuit de positieve
kant naar. Ze probeert ouders bewust te laten kijken naar het talent van het kind – wat kan hij of zij wèl heel goed?
Iemand de volledige aandacht geven, ècht kwaliteit leveren, daar staat ze voor. Aan de oudere man met Parkinson,
de vrouw met MS, het kind met een Taal Ontwikkelings Stoornis of iemand met Niet Aangeboren Hersenletsel. Op de
bedankkaartjes op haar prikbord is te lezen hoe blij mensen zijn met haar therapie.
Antoinette blijft zich graag ontwikkelen, geeft ze aan. Dat blijkt niet alleen uit haar enorm brede èn diepgaande
kennis als logopedist, ik ontdek dat de plannen voor een nieuwe dakkapel ooit moesten wijken voor de aankoop van
een piano. Inmiddels is haar droom in vervulling gegaan en staat er een vleugel in de huiskamer waarop ze met veel
plezier speelt en nog altijd les krijgt.
Mensen, vleugels en honden – ze krijgen een stem via Antoinette!
